Najprostsza odpowiedź na pytanie: Dlaczego zmieniać edukację oddolnie?
brzmi: Dlatego, że jeśli to możliwe, to należy działać oddolnie.
Najczęstszym głosem w temacie poprawiania edukacji są słowa o konieczności gruntownej reformy. Reformę powinny oczywiście przeprowadzić właściwe organy państwowe. Wiemy jednak, że reform było już wiele. Modyfikowały one system, wpływały na jakość wyposażenia szkół, korygowały podstawy programowe. Niestety na szkolnej lekcji nie zmieniało się wiele. We wpisie 4 pytania czy 4 filary? wysuwam tezę, że najistotniejszych zmian należy dokonać w sposobie traktowania uczniów. Jeśli faktycznie zmieniać trzeba:
- sposób i intensywność oceniania,
- wsparcie pasji i autonomii uczniów,
- wykorzystanie współczesnej psychologii poznawczej przez nauczycieli i ich sposoby reagowania na błędy,
to wszystkie te zmiany powinny być wykonane oddolnie. Zmiany prawne, albo już zostały wprowadzone, albo nigdy nie były konieczne. Twierdzenie to dobrze uzasadnione jest tutaj.
Dodatkowym potwierdzeniem konieczności działania oddolnego jest zasada pomocniczości. Mówi ona, że zadania, które mogą być realizowane przez jednostkę nie powinny być realizowane przez państwo. Pomoc państwa, jest konieczna dopiero gdy nie jest możliwa samodzielna realizacja określonych zadań. Zasada pomocniczości stanowi jedną z podstaw demokratycznego państwa prawa.
Pozostaje jeszcze pytanie o to, kto faktycznie powinien podjąć się wprowadzenia zmiany: nauczyciele, dyrektorzy, samorządy uczniów i rodziców? Naturalnym wykonawcą zmiany będzie tu oczywiście nauczyciel, jako autor własnych lekcji. Niemniej świadoma społeczność uczniów lub rodziców może przyśpieszyć albo wręcz zainicjować tą zmianę. O tym jak to zrobić piszę w artykule Jestem uczniem – nic nie mogę.
Twój komentarz